กทม. 15 เม.ย. – ตอนนี้ทุกอาชีพล้วนแต่ได้รับผลกระทบจากโควิด-19 อย่างเลี่ยงไม่ได้ หนึ่งในนั้นคือกรรมกรก่อสร้าง กลุ่มที่สังกัดบริษัทใหญ่ก็โชคดีมีงานมีเงิน แต่กับกลุ่มกรรมกรอิสระ รับงานรายวัน ตอนนี้สิ่งที่เกิดขึ้นทำให้หลายคนชีวิตเปลี่ยนไปไม่เหมือนเดิม
น้ำพริกและผักต้มถุงน้อย ที่พี่อ้วน ผู้ขายแรงงานอิสระ ได้ฟรีจากแม่ค้า ถือเป็นของล้ำค่าในวันที่ไร้งานและเงินแทบจะหมดตัว
จุดที่พี่อ้วนและเพื่อนๆ แรงงานยืนรวมตัวกัน คือ ถนนสุเหร่าคลอง 1 หรือที่รู้จักกว่า ถนนกีบหมู เป็นโกดังแรงงานที่ใหญ่ที่สุดในกรุงเทพฯ ทุกเช้าตั้งแต่ตี 5 แรงงานทุกสาขาก้าวออกบ้านพร้อมฝากชีวิตไว้กับโชคชะตา เพราะต้องมารอให้เหล่านายจ้างชอปปิ้ง เลือกหยิบแรงงานไปทำงานที่ต้องการ ค่าแรงที่นี่ค่อนข้างสูง มีตั้งแต่วันละ 400-800 บาท
ตั้งแต่การระบาดของโควิด-19 ส่งสัญญาณเตือนพี่อ้วนมาตั้งแต่มีนาคม เหลืองานเพียงสัปดาห์ละ 2-3 วัน แต่เมื่อเข้าเมษายนจนถึงตอนนี้ยังไม่มีงานเลยสักวัน ลำบากตัวเองพอทน แต่ยังมีลูกน้อยๆ ที่รออยู่ ยากจะทำใจกับโชคชะตา
ไม่ต่างจากพี่ฉลาด จำใจจากบ้านเกิดและลูกชาย หอบแรงกายเข้ากรุง หวังมาเสี่ยงโชคพร้อมสามี สถานการณ์ตอนนี้ถอดใจจนอยากกลับบ้าน เพราะเงินเก็บที่มีเริ่มร่อยหรอ บางมื้อต้องทนกินข้าวกับน้ำปลา
ความหวังตอนนี้ของทุกคนคล้ายๆ กัน คือกลับไปตายรังที่บ้านเกิด แม้จะเหลือเพียงมือเปล่า แต่แล้วขณะที่ทีมข่าวลงพื้นที่ อยู่ๆ ก็มีนายจ้างมาตามหาช่าง ทุกคนต่างวิ่งกรูไปที่รถด้วยความหวัง ดั่งโชคชะตาเล่นตลก ทุกต้องคนคอตกกลับมา เหตุเพราะอุปกรณ์ไม่มี ทุกคนหันหลังแยกย้ายกลับไปพัก ความเศร้ากลับมาครอบคลุม ถ้าไม่มีงาน ไม่มีเงิน คงถูกไล่จากที่พัก ต้องอาศัยข้างเมรุวัดเป็นที่หลับนอน
พี่ขจรศักดิ์ ช่างไม้เจ้าของค่าตัว 800 บาทต่อวัน เชื่อว่าตื่นมาทุกเช้าวันใหม่ เราต้องมีความหวัง ถึงจะเป็นช่วงทุกข์ยากของชีวิต แต่ท้อไม่ได้ เพราะตอนนี้ลูกใกล้จะเปิดเทอม
ความหวังการลงทะเบียนช่วยเหลือ 5,000 บาท จากรัฐบาล แม้แรงงานอิสระเหล่านี้จะรู้ตัวว่าเป็นกลุ่มอาชีพที่ไม่ได้รับเงิน แต่พวกเขาก็หวังว่ารัฐบาลจะมองเห็นความลำบากของคนหาเช้ากินค่ำ พวกเขายืนยันไม่ว่างมานั่งเครียด เพราะผ่านไปแต่ละวันมีค่าบ้าน ค่าน้ำ ค่าไฟ ค่านมลูกรออยู่ ขอแค่ให้วันพรุ่งนี้มีงานทำ. – สำนักข่าวไทย
