กรุงเทพฯ 27 ก.พ. – มูลนิธิกระจกเงา วิเคราะห์เหตุแม่เด็กวัย 8 เดือน ยอมรับสารภาพ เพราะโดดเดี่ยว ถูกกดดัน สะท้อนปัญหาสังคม ครอบครัวไม่พร้อม ขณะที่รายงานข้อมูล ณ เดือน ม.ค.66 ระบุเด็กหายเพิ่มสูงขึ้นในรอบ 4 ปี
นายเอกลักษณ์ หลุ่มชมแข หัวหน้าศูนย์ข้อมูลคนหายเพื่อการต่อต้านการค้ามนุษย์ มูลนิธิกระจกเงา หนึ่งในหน่วยงานที่ส่งเจ้าหน้าที่ทำงานร่วมกับตำรวจ ตั้งแต่วันแรกที่ได้รับแจ้งการหายตัวไปของเด็กวัย 8 เดือน ที่ จ.นครปฐม วิเคราะห์ภายหลังการยอมรับสารภาพของแม่ว่า คดีนี้เป็นคดีแรกๆ ที่พบว่ายอมสารภาพก่อนจะเจอศพ และประเมินว่า ที่แม่ของเด็กยอมรับสารภาพ เพราะความโดดเดี่ยว เนื่องจากสามีถูกดำเนินคดี ทำให้ไม่เหลือใคร อีกทั้งเหตุเกิดที่บ้านสามี จะกลับไปที่บ้านนั้นอีกก็ไม่ได้ ส่วนครอบครัวตัวเองก็อยู่ไกลอีกอำเภอ และระยะเวลากว่า 20 วันที่ผ่านมา เป็นช่วงที่ถูกสอบสวนหนัก ทั้งยังเจอกองทัพนักข่าวคอยถามทุกวัน พอคู่ชีวิตถูกจับ ทำให้ชีวิตขาดหลักคนสำคัญไป จึงไม่รู้จะปกปิดอีกทำไม ยิ่งทำยิ่งเหนื่อย เจอแรงกดดันมากมาย ในที่สุดจึงยอมสารภาพออกมา
อย่างไรก็ตาม แม่ของเด็กก็คือเยาวชนอายุ 17 ปี หากประเมินจากรายละเอียดชีวิต จากที่เคยพูดคุยด้วยเมื่อ 5 วันก่อน พบว่าพื้นฐานชีวิตไม่ดีนัก ถูกหล่อหลอมเติบโตมากับความไม่สมบูรณ์ และไม่ค่อยมีเพื่อน ชีวิตมีหลักอย่างเดียว คือ การออกมานอกบ้านและแต่งงาน ซึ่งหลายๆ เคส ถ้ามองให้ลึกจากแม่ที่ต้องเลี้ยงลูกและยังเป็นเยาวชน ยังไม่มีความพร้อมและทักษะชีวิต รวมทั้งเงื่อนไขทางเศรษฐกิจ ซึ่งทุกอย่างล้วนละเอียดอ่อน
ขณะที่รายงานข้อมูลเด็กหาย มูลนิธิกระจกเงา (ม.ค.66) ระบุเด็กหายเพิ่มสูงขึ้นในรอบ 4 ปี
- สถิติเด็กหายปี 2565 รับแจ้งทั้งสิ้น 252 ราย เด็กหญิง 144 ราย เด็กชาย 108 ราย
- สถิติเด็กหายปี 2565 เพิ่ม 25% สูงขึ้นในรอบ 4 ปี โดยมีสถิติเพิ่มจากปี 2564 ที่มีเด็กหาย 202 ราย
สาเหตุเด็กหายมากที่สุดในปี 2565 คือ สมัครใจหนีออกจากบ้าน 161 ราย หรือ 64% ของเด็กหายทุกประเภท ปัจจัยที่ทำให้เด็กสมัครใจหนีออกจากบ้าน ได้แก่ ปัญหาครอบครัว 42% รองลงมา คือ เด็กไปกับคนที่รู้จักในโลกออนไลน์ 27% เด็กหนีไปในลักษณะชู้สาว 26% และจากปัญหาครอบครัว มีทั้งครอบครัวแตกแยก ครอบครัวผู้ดูแลเด็กคือผู้สูงอายุ ครอบครัวที่ใช้ความรุนแรงด้านคำพูด และการกดดันบังคับเด็ก กลุ่มเด็กที่หายออกจากบ้านมากที่สุด คือ เด็กช่วงอายุ 11-15 ปี โดยในปี 2565 เด็กในช่วงวัยนี้หายออกจากบ้านถึง 157 ราย จังหวัดที่มีเด็กหายมากที่สุด คือ กรุงเทพฯ นนทบุรี สมุทรปราการ ปทุมธานี และชลบุรี
ปี 2565 มีกรณีเด็กถูกลักพาตัวไปเร่ร่อนขอทาน 2 ราย โดยผู้ก่อเหตุไม่ใช่กลุ่มแก๊ง มีพฤติกรรมเร่ร่อนขอทาน และเป็นผู้ก่อเหตุซ้ำ เพราะเคยมีประวัติก่อเหตุลักพาตัวเด็กมาก่อนหน้านี้ ครอบครัวเป็นปัจจัยสำคัญในการป้องกันเด็กหายออกจากบ้าน โดยเฉพาะเด็กเล็ก คือ การไม่ปล่อยเด็กให้วิ่งเล่นคนเดียวลำพัง. – สำนักข่าวไทย
