ลำปาง 15 พ.ย. – การประกาศขยายอาณาเขตของอุทยานแห่งชาติถ้ำผาไท จ.ลำปาง สร้างความกังวลให้กับชุมชนชาติพันธุ์ปกาเกอะญอที่อาศัยอยู่ในผืนป่าตั้งแต่บรรพบุรุษ จึงเรียกร้องขอความคุ้มครองแต่ยังไม่มีความคืบหน้า
ใบหน้าที่เปื้อนรอยยิ้มของปู่บุญตัน ชาวกะเหรี่ยง วัย 67 ปี แสดงออกชัดเมื่อเล่าถึงการใช้ชีวิตที่เรียบง่าย มีความสุขอยู่ในผืนป่า ชุมชนชาติพันธุ์ปกาเกอะญอ บ้านกลาง อ.แม่เมาะ จ.ลำปาง ที่โอบล้อมไปด้วยขุนเขา พื้นที่ป่ากว่าหมื่นไร่ ปู่บุญตัน เป็น 1 ใน 70 ครัวเรือน ที่อาศัยแผ่นดินนี้มาตั้งแต่บรรพบุรุษ โดยชุมชนนี้ยึดการทำไร่หมุนเวียน กว่า 2,000 ไร่ เพื่อเป็นอาหารหล่อเลี้ยงชีวิต
ความอุดมสมบูรณ์หน้าดินรอบไร่หมุนเวียนที่ถูกพักฟื้นนานกว่า 6 ปี ทำให้ “พริกกะเหรี่ยง” ออกผลดกตามแนวเชิงเขา สะท้อนถึงความร่วมมือของคนในชุมชนอย่างเข้มแข็ง ภายใต้กฎระเบียบจัดการที่ดินชุมชน ห้ามปลูกพืชเชิงเดี่ยว ห้ามคนนอกเข้ามาแสวงหาผลประโยชน์ จนกลายเป็นต้นแบบการจัดการทรัพยากรป่าไม้ที่ยั่งยืน
ด้วยความหวงแหนผืนป่าที่เปรียบดั่งลมหายใจของชุมชน จึงก่อเกิด “สมุดกองทุนหมู่บ้าน” เก็บเล็กผสมน้อยจากรายได้ที่ชาวบ้านส่วนใหญ่หาหน่อไม้ในป่าตามฤดูกาล จนกลายเป็นเงินหลักหมื่นในแต่ละปี นำมาปกป้องรักษาแผ่นดิน ทำแนวกันไฟ และพัฒนาชุมชน โดยไม่หวังพึ่งงบจากภาครัฐแม้แต่บาทเดียว
ภายใต้วิถีชีวิตที่สงบเรียบง่าย ชาติพันธุ์ปกาเกอะญอกลุ่มนี้ยังกังวลกับประกาศขยายอาณาเขตของอุทยานแห่งชาติถ้ำผาไท ที่ครอบคลุมถึงพื้นที่ทำกินของชุมชน ส่งผลกระทบต่อความเป็นอยู่ จึงเรียกร้องขอความคุ้มครองตามกฎหมายภายใต้มติคณะรัฐมนตรีเมื่อปี 2553 ฟื้นฟูวิถีชีวิตชาวกะเหรี่ยงในเขตป่า หวังรักษา “ดินแดนแห่งจิตวิญญาณ” นี้ไว้ให้ลูกหลานสืบไป. – สำนักข่าวไทย
